Arslan Tekin'in "Habercinin dili böyleyse..." başlıklı yazısından ilgili kısım şöyle:
Türkçemizin nasıl iğdiş edildiğini yaza yaza bitiremeyiz. Hazin bir örnek vereceğim:
Ekranda bilinen bir yüz çalıştığı televizyon kanalından istifa etmiş. Bu hanım aynı zamanda haber müdürüymüş. Duyuru metnini ilk bakışta hiç yadırgamaz okuyup geçersiniz. Bakalım neler çıkacak:
Diyor ki: "...haber verme görevimi layıkıyla yerine getirebilmek adına..." değil; "... getirebilmek için..." uygun.
Diyor ki: "Bu uğurda yeri geldi kendimi, yeri geldi ailemi ikinci plana koymaktan çekinmedim çünkü; sizlere haber vermek benim için nefes almak kadar kıymetli."
"Bu uğurda" fazla. Kullanmasına gerek yoktu. "...yeri geldi kendimi, yeri geldi ailemi..." diyor. Zaten kendisi vazifesini yapıyor; "ailemi" dese yeterliydi. "...ikinci plana koymaktan çekinmedim" diyor. "... geri plana ittim..." uygundu. "...çekinmedim çünkü; ..." diyor. Burada noktalı virgülü "... çekinmedim; çünkü," şeklinde kullanmalıydı. Belli kesimin pek itibar ettiği Ömer Asım Aksoy'un "Dil Yanlışları" kitabına baksaydı öğrenirdi.
"Bu yaklaşımımın tezahürü olarak..." diyor. Gereksiz bir cümle. "... ifa etmek için yaşadığım yorgunluk..." diyor. "yorgunluk" yaşanır mı? İnsan yorulur. "...gözden geçirme şansı verdi." diyor... "Fırsatı verdi." demesi daha uygundu. "...önceliklerimiz bizim kaderimiz." ifadesi yersiz. "Durup, dinlenip..." diyor. "durup" fazla. "...üstlenmiş olduğum görevlerimden..." "görev" zaten üstlenmektir. "üstlenmiş olduğum" fazla. "...istifa ederek ayrılıyorum." diyor. Ya "istifa ediyorum" ya "ayrılıyorum" diyecekti. "Nelson Mandela derki..." diyor. Burada "ki" ayrı yazılacaktı. Seyredenleri kastederek "...siz izleyicilerimle..." diyor. "seyircilerimle" demeliydi.
148 kelimelik metinden bunlar çıktı.