Kelime-i Tevhid nedir, ne demek ve nasıl çekilir? İşte Kelime-i Tevhid ile ilgili merak edilenler…
KELİME-İ TEVHİD NEDİR?
Kelime-i Tevhid''in sözlükteki anlamı ''''Allah''ı birleme cümlesi'''' demektir. Bir şeyin bir ve tek olduğunu kabul etme anlamı da taşır. Kelime''i Tevhidi benimseyen bir kimse Allah (C.C) zatında, sıfatlarında ve mabud oluşunda bir ve tek olduğunu hem kalbi hem de zihin olarak kabul etmesi gerekir. Hadis kaynaklarında yer alan bilgilere göre en faziletli zikir olarak belirtilen Kelime-i Tevhid''in okunuşu ve yazılışı ise şöyle;
KELİME-İ TEVHİD ARAPÇA YAZILIŞI
Kelime-i Tevhîd, "Lâ ilâhe illallâh Muhammedü''r-rasûlullah" sözüdür.
KELİME-İ TEVHİD TÜRKÇE ANLAMI NE DEMEK?
Kelime-i Tevhid, ''''Allah''tan (C.C) başka ilah yoktur, Muhammed (S.A.S) Allah''ın elçisidir.'''' demektir.
KELİME-İ TEVHİD''İN MEALİ
La: Yoktur
İlahe: Hiçbir İlah.
İllallah: Ancak Allah''u Tealadan Başka
Muhammedün: Hazreti Muhammed sallallahu aleyhi vessellem
Resulllah: Yüce Allah''ın göndermiş olduğu Resulüdür.
KELİME-İ TEVHİD GETİRMENİN FAZİLETİ
Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (S.A.S) şöyle buyurmuştur: "Zikrin en faziletlisi (Lâ ilâhe İllâllah) tır." (Tirmizî, Deavât 9/3383; İbn-i Mâce, Edeb, 55)
"Duânın hayırlısı istiğfar, ibâdetin hayırlısı da Kelime-i Tevhîd''dir." (Ali el-Müttakî, I, 483/2112)
Hz. Peygamber (s.a.s.), "Kıyamet gününde benim şefaatim sayesinde en mutlu olacak insan, kalbinden içtenlikle, Lâ ilâhe illallah diyendir" (Buhârî, İlim, 33; Rikâk 51) buyurmuştur.
Yüz defa "Lâ ilâhe illallah" diyenin çeşitli şekillerde mükâfatlandırılacağı yönünde hadisler bulunmaktadır (İbn Mâce, Edeb, 54). Sahih hadislerde belirtilenler dışında dua veya zikirlerin belli sayılarda yapılması gerektiğine inanıp bunu iddia etmek doğru değildir.
Bir gün Allah Rasûlü -sallâllahu aleyhi ve sellem-:
"–Îmânınızı tâzeleyiniz!" buyurmuşlardı.
Ashâb-ı kirâm hazretleri:
"–Ey Allâh''ın Rasûlü, îmânımızı nasıl tâzeleyelim?" diye sordular. Rasûlullah -sallâllahu aleyhi ve sellem-:
(Lâ ilâhe İllâllah) sözünü çokça tekrarlayınız!" cevabını verdiler. (Ahmed, II, 359; Hâkim, IV, 285/7657)