Kadir Dede, yıllardır her sabah erken saatlerde ceketinin cebine doldurduğu leblebilerle bu meydana geliyor. Ancak bu sadece bir besleme ritüeli değil, adeta bir dostluğun başlangıcı.
Eşinin kaybının ardından meydana gelen bu sabah ziyaretleri, kuş dostları tarafından sabırsızlıkla bekleniyor. Kadir Dede'nin varışıyla birlikte güvercinler hemen yanına üşüşüyor. Cebindeki leblebileri önce yere serpiştirerek kuşlara ikram ediyor. Ancak zamanla fark ediyor ki, kuşlar kendisinden korkmuyor. Bu keşfin ardından, ağzında ezdiği leblebileri dudağıyla uzatarak doğrudan kuşlara yedirmeye başlıyor.
Kadir Dede'nin bu alışılmadık dostluğu, zamanla yüzlerce kuşun peşinden sürüklenmesine ve bazen meydanda yürümesini zorlaştırmasına sebep oluyor. Kuşlar, Kadir Dede'nin evine kadar kendisini takip ediyor, onun bu rutini mahalle sakinlerinin de ilgisini çekiyor.