Ağız içinde genel olarak beyaz veya kırmızı olarak görülen kabarcıklar aft olarak adlandırılmaktadır. Birçok hastalığın habercisi olacağı gibi aft oluşumu genellikle beslenme alışkanlığı ve tüketilen yiyecek içeceklerle ilgilidir. Bunun dışında görülen rahatsızlıklarda belirleyici faktör, ağız içindeki yaraların süreklilik göstermesi, kendini tekrarlaması, ağrılı ve akıntılı olması gibi durumlar olarak karşımıza çıkmaktadır ve bir uzman görüşü gerekmektedir.
AĞIZ İÇİ YARASINA İYİ GELEN BİTKİSEL YÖNTEMLER
- Ilık suya eklenilen karbonatın günde 3 defa ağızda gargara yapılması.
- Maydanoz içerisinde bol miktarda demir bulundurmaktadır. Ayrıca lifli yapısı ile sindirim kaynaklı olarak rastlanılan mide kaynaklı ağız içi yaralarına karşı etkili olmaktadır. Maydanozun ezilerek veya suda kaynatılıp tüketilmesi, maydanozun antiseptik özelliği ile ağız içi iltihaplanmalarına karşı etkilidir.
- Limon ve sirkenin karıştırılarak ağız içi gargara yapılması ağız içi yaralarında önemli bir temizleyici özellik göstermektedir. Ancak gargara süresinin çok uzun tutulmaması ve karışımın yutulmaması gerekmektedir.
- Kekik ve karanfil, sadece ağız içi yaralarında değil aynı zamanda da ağız içi bakımı için de önemlidir. Kekik ve karanfil, ağız için doğal temizleyici görevi görmekte ve özellikle besinlerden kalan atıklardan türeyen bakterilerin yok edilmesinde önemlidir.
- Elma, ayva ve muz, lifli yapısı ve antioksidan özelliği ile ağız içindeki iltihaplı bölgelerin kurutulmasında ve mide asidinin yükselip ağız içi yaralarının oluşmasına sebep olmasına karşın önleyici etkiye sahiptir.
- Doğal bir mucize olarak nitelendirilen dut şurubunun bir etkisi de ağız içi yaralarında kendisini göstermesidir. Günlük 1-2 bardak kadar düzenli olarak tüketilen dut şurubu ağız içi yaralarını iyileştirici etkiye sahiptir.
- Emzirme döneminin ardından normal besine geçme aşamasında bebeklerdeki salya üretiminin artması ve ph oranının artması 2 yaş bebeklerde ağız yarasına ne iyi gelir sorusunu ortaya çıkartmaktadır. Bahsedilen çözümlerin etkili olmasının yanı sıra, bebeklerde yetişkinlere oranla dozajlar 3te1 oranına düşürülmelidir.